کد مطلب:80308 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:291
«یابن اللعین الابتر و الشجره التی لا اصل لها و لا فرع انت تكفینی؟ فو الله ما اعز الله من انت ناصره و لا قام من انت منهضه. اخرج عنا ابعد الله نواك، ثم ابلغ جهدك فلا ابقی الله علیك ان ابقیت!»[1]. (ای پسر لعین ابتر! و ای درخت بی ریشه و شاخه! تو به حساب من می رسی؟ به خدا سوگند، خداوند به كسی كه تو یاورش باشی عزت نمی دهد و كسی كه دستش را بگیری از جای به پا نخواهد خاست، بیرون شو! خدای خیر را از تو دور سازد، سپس هر چه می خواهی كوشش كن خداوند تو را باقی نگذارد، اگر از آن چه می توانی فروگذار كنی!). اینكه امام «اخنس» پدر «مغیره» را ملعون خوانده به خاطر این است كه او از سران منافقان بود و طبق نوشته ی همه ی محدثان او جزو «مولفه قلوبهم» به شمار آمده زیرا او در روز فتح مكه [صفحه 182] با زبان اظهار اسلام نمود ولی در باطن معتقد نبود، مغیره برادری داشت به نام «ابوالحكم» كه در جنگ «احد» به دست امام علیه السلام كشته شد كینه ای را كه از امام علیه السلام در درون مخفی داشت با جمله بالا آشكار كرده است و این كینه به علت همان كشته شدن برادرش به دست امام علیه السلام بوده است و اگر امام علیه السلام به او می فرماید: «یا ابن اللعین» به خاطر وضعی است كه پدرش داشته و اگر «ابتر» فرموده به جهت این است كه اگر انسان فرزند گمراه و نااهل از خود باقی بگذارد مثل این است كه اصلا فرزندی ندارد.[2].
هنگامی كه مشاجره ای بین امام علیه السلام و عثمان درگرفت «مغیره ابن اخنس» به عثمان گفت من به جای تو پاسخگوی او خواهم بود. امام به مغیره فرمود:
صفحه 182.